بهانه‌ای برای تاخیر و غیبتهای سمفونی

با اینکه زمین گِرد است٬ یک عالمه پستی و بلندی دارد و همه اینها در حال تغییر.
امواج دریا همیشه یکنواخت نیست و طول و عرضش متناوب است.
ابرهای آسمان اندازه‌هاشون ثابت نیست و هردفعه شکلهای مختلف دارند.

زندگی هم جذر و مد خاص خودش رو داره و روح آدم و آدمیزاد هم در این شرایط متحرک٬ نوسان دارد و در دریای زندگی از امواج پیرامونش تاثیر می‌گیرد و بر محیط و محدوده خودش تاثیر می‌گذارد. 

سمفونی هم از این مجموعه مستثنی نیست و نت آهنگش زیر و بم خاص خودش را دارد و رقص شعله‌هایش حرکت و تشعشعی خاص!
که اگر غیراز این می‌بود٬ نه سمفونی معنا می‌یافت و نه رقص...

پی‌نوشت: بهانه‌های خوب برای آدمهای بد٬ فراوان وجود دارد (فریدون تنکابنی)